#enas_ergazomenos ανά οικογένεια...

Είχα σκοπό να γράψω ούτως ή άλλως για την εργασιακή ανασφάλεια των ημερών, αλλά η αποστροφή του λόγου του #GAP ήταν καταλυτική.

Είναι λυπηρό και απογοητευτικό να βλέπεις ανθρώπους γύρω σου οι οποίοι δουλεύουν σε έναν εργασιακό χώρο 5-10-20 χρόνια και ξαφνικά να αρχίσουν να αισθάνονται ανασφαλείς εργασιακά. Έχουν γίνει ήδη περικοπές προσωπικού από πέρυσι. Έγιναν περικοπές εξόδων. Όλοι κοίταξαν να περιοριστούν σε αυτή τη δύσκολη χρονιά...

Από την άλλη, έρχεται η πρώτη περικοπή μισθού, έρχεται η δεύτερη, έρχονται φόροι, έρχεται το ένα, έρχεται το άλλο... το οποίο στην τελική μόνο την παραγωγικότητα δεν ενισχύει... Και συνεχίζει η κυβέρνηση και οι χειροκροτητές της να μιλούν για παραγωγικότητα, ανταγωνιστικότητα και άλλα πολλά. Όλοι σχεδόν παραδέχονται ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας και έπρεπε να περιοριστούμε, αλλά από μέρα σε μέρα η ζωή μας και το βιοτικό μας επίπεδο χειροτερεύει από το κακό στο χειρότερο. Δεν χρειάζεται να είσαι ο σούπερ οικονομολόγος για να καταλάβεις ότι η λιτότητα, η μείωση μισθών, μόνο ύφεση θα φέρει και όχι αύξηση της παραγωγικότητας.

Στην τελική, αν θεωρείς ότι οι εργαζόμενοί σου δουλεύουν λίγο, δώσε τους κίνητρα, βάλε στόχους και με κάθε εκπλήρωση του στόχου επιβράβευσέ τους οικονομικά. Για να μην παρεξηγηθώ δε μιλάω να πληρώνεται ο εργαζόμενος 400 ευρώ και με την επιβράβευση να πηγαίνει στα 600-700, αλλά για αρκετά μεγαλύτερα ποσά τόσο στο βασικό όσο και στην επιβράβευση.

Κλείνω την παρένθεση... Έτσι λοιπόν μετά από όλα αυτά που έχουν γίνει, έρχεται κι η αμφιβολία αν αύριο θα έχεις δουλειά. Οι φήμες αρχίζουν να μεγαλώνουν και να ακούγονται πολλά. Ακούγεται για αξιολόγηση προσωπικού είτε από δημόσιο φορέα αλλά και από ιδιωτικές εταιρίες. Ακούγεται ότι "μπαίνει μέσα..." γιατί κάθε μήνα έρχεται μόνο το 7% του ετήσιου προϋπολογισμού (7%*12 μήνες = μόνο το 84% του ετήσιου προϋπολογισμού) και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, τον τελευταίο μήνα δεν ήρθε ούτε αυτό. Το αποτέλεσμα, είναι να βλέπεις τους γύρω σου να βυθίζονται σιγά σιγά στην απογοήτευση, σκεπτόμενοι το μέλλον τους, το μέλλον της οικογένειάς τους και των παιδιών τους. Αν σταματήσουν να δουλεύουν πως θα σπουδάσουν τα παιδιά τους; Πως θα πληρώσουν το δάνειο για το σπίτι τους; Και το βασικό, πως θα αγοράσουν τα απαραίτητα για να ζήσουν;

Από την άλλη ακούς τις προβλέψεις του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για 25% ανεργία μέχρι το τέλος του χρόνου, μιλάμε για 1.000.000 ανθρώπους (4.000.000 οι ενεργοί)! Ακούς για εργασιακή εφεδρεία 200.000 εργαζομένων με το 60% του μισθού τους και μετά απόλυση. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήρθε σήμερα ο πρωθυπουργός από το καθιερωμένο πια βήμα της ΔΕΘ, στην αποστροφή του λόγου του να λέει ότι "θα αγωνιστώ για να υπάρχει ένας εργαζόμενος σε κάθε οικογένεια" και οι από κάτω του να τον χειροκροτούν!!! Επιβεβαιώνοντας απλώς το χειρότερο μέλλον. Θα το μαζέψουν βέβαια αλλά το κακό έχει αρχίσει ήδη...

Πόσος ξεπεσμός πια, πόση ξεφτίλα...

Υ.Γ.1: Από αυτή την αποστροφή βγήκε στο twitter το hashtag #enas_ergazomenos

Υ.Γ.2: Έχετε προσέξει πόσο έχουν αυξηθεί οι άνθρωποι που ψάχνουν στους κάδους σκουπιδιών;

Υ.Γ.3: Λοβέρδος: "1.000.000 εργαζόμενοι ταλαιπωρούν 10.000.000". Άλλος ένας αστικός μύθος! Οι πραγματικοί εργαζόμενοι στο  Δημόσιο τομέα είναι λιγότεροι από 800.000 χιλιάδες σύμφωνα με την απογραφή τους και σίγουρα λιγότεροι από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο... Δεν έχει σημασία όμως, ξέρουν αυτοί. Πες, πες κάτι θα μείνει... Δεν έχει σημασία ότι κάποιοι δουλεύουν και μάλιστα σκληρά, ο υπουργός είπε ότι ταλαιπωρούν τον κόσμο κι ότι είναι τεμπέληδες.

Υ.Γ.4: Πόσοι ιδιωτικοί υπάλληλοι θα απολυθούν και πόσες επιχειρήσεις θα κλείσουν για κάθε ένα δημόσιο υπάλληλο που θα απολυθεί;;;

Υ.Γ.5: Κι ένα tweet από τον @galaxyarchis: Έλληνα γονιέ, δεν πήραν τα παιδιά σου βιβλία, αλλά μη φοβού. Θα πάρει ο Έβρος φράχτη, η Ορεστιάδα θερμικές κάμερες και ο ΜΑΤατζής οδοιπορικά

Είσαι υποψήφιος διδάκτορας, θέλεις και υγειονομική περίθαλψη παντού;

Μετά από πολύ καιρό είπα να γράψω και πάλι. Πολλά τρέχουν στο μυαλό μου τελευταία, πολλά συμβαίνουν και μέχρι να βάλεις κάτω τις σκέψεις σου σε έχουν υπερκεράσει οι εξελίξεις. Ίσως να φταίει και το twitter που εν μέρει εκτονώνεσαι εκεί στην πολύ δυνατή, ζωντανή ελληνική κοινότητα (αν δεν έχετε ακόμα λογαριασμό, κάντε το, δε θα χάσετε).

Ας πάω όμως στο θέμα που επέλεξα για να πω αυτή τη φορά, την υγειονομική περίθαλψη των υποψηφίων διδακτόρων.

Σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του προεδρικού διατάγματος 327/83 (Φ.E.K. 117/7-9-83 τεύχ. A΄):

Τόπος παροχής της περίθαλψης

O φοιτητής που έχει ανάγκη ιατρικής περίθαλψης μπορεί να προσέρχεται καθημερινά κατά τις εργάσιμες ημέρες σε καθορισμένες ώρες στα ιατρεία της Φοιτητικής Λέσχης (γωνία Νέας Εγνατίας οδού και Γ΄ Σεπτεμβρίου) ή στο γιατρό της υγειονομικής υπηρεσίας του πανεπιστημίου ή σε συμβεβλημένο με το πανεπιστήμιο γιατρό για να εξετασθεί.

Κατά την προσέλευσή του απαραίτητη είναι η προσκόμιση του βιβλιαρίου περίθαλψης.

H περίθαλψη παρέχεται γενικώς μέσα στην ελληνική επικράτεια και ειδικότερα:

• Στους φοιτητές που βρίσκονται στην έδρα του πανεπιστημίου.
• Στους φοιτητές που μετέχουν σε πανεπιστημιακές εκδρομές ή κάνουν πρακτική εξάσκηση ή εκπονούν πτυχιακή διατριβή εκτός της έδρας του πανεπιστημίου στον τόπο που ασκούνται ή εκπονούν διατριβή ή στον τόπο που προέκυψε η ανάγκη νοσηλείας.
• Στους φοιτητές που έχουν ανάγκη ειδικής θεραπείας η οποία δεν μπορεί να τους παρασχεθεί στην πόλη που είναι έδρα του πανεπιστημίου. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται γνωμάτευση του αρμόδιου γιατρού της Φοιτητικής Λέσχης του πανεπιστημίου ή του γιατρού της υγειονομικής υπηρεσίας του A.E.I. ή του συμβεβλημένου με αυτό γιατρού και έγκριση του αρμόδιου διοικητικού συμβουλίου του τμήματος.
• Στους φοιτητές που βρίσκονται εκτός έδρας του πανεπιστημίου και εφόσον το περιστατικό κρίνεται επείγον. Στην περίπτωση αυτή ο φοιτητής είναι υποχρεωμένος να γνωρίσει στην υγειονομική υπηρεσία της Φοιτητικής Λέσχης ή στο αρμόδιο διοικητικό συμβούλιο του τμήματος την κατάστασή του μέσα στις δύο επόμενες εργάσιμες ημέρες.

Για την έγκριση της δαπάνης, εκτός των άλλων δικαιολογητικών απαιτείται βεβαίωση γιατρού του δημοσίου (νοσοκομείου, αγροτικού ιατρείου κ.τ.λ.), καθώς και έγκριση του διοικητικού συμβουλίου της Φοιτητικής Λέσχης ή του αρμόδιου διοικητικού συμβουλίου του τμήματος.

Το παραπάνω κείμενο βρίσκεται στη σελίδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης:

http://www.auth.gr/students/services/health/index_el.html

Αντίστοιχα πράγματα ισχύουν για όλα τα ΑΕΙ-ΤΕΙ ανά την επικράτεια. Τα ΑΕΙ-ΤΕΙ τα οποία έχουν δικό τους ιατρείο οι φοιτητές προσέρχονται εκεί για περίθαλψη Α' βαθμού, δηλαδή κρυολογήματα, εξετάσεις, φάρμακα κτλ. Σε αυτά που είναι μικρότερου μεγέθους και δεν έχουν ιατρείο, καλύπτονται από τους συμβεβλημένους ιδιώτες γιατρούς πληρώνοντας επίσκεψη (και τα φάρμακα) και παίρνοντας αργότερα τα λεφτά από τη φοιτητική μέριμνα του πανεπιστημίου.

Σε γενικές γραμμές, μάλλον ένας φοιτητής έχει πολύ καλές παροχές υγειονομικής περίθαλψης σε σχέση με άλλους εργαζομένους ή προστατευόμενα μέλη.

Τότε γιατί μπήκα στον κόπο να γράψω; Γιατί απλά όλα αυτά μπορούν να συμβούν μόνο στον τόπο που είσαι εγγεγραμμένος! Εκπονείται η διπλωματική εργασία σου ή το διδακτορικό σου σε άλλο μέρος από την πόλη του πανεπιστημίου που είσαι εγγεγραμμένος; Είναι η διδακτορική σου διατριβή σε συνεργασία με ερευνητικό κέντρο εκτός της πόλης του ΑΕΙ σου; Καλά να πάθεις, κακό δικό σου! Πολύ απλά δεν έχεις ασφάλιση, άσχετα αν υπάρχει πανεπιστήμιο στο μέρος στο οποίο βρίσκεσαι. Χρειάζεσαι φάρμακα να σου γράψουν στο βιβλιάριο; Ή πρέπει να ταξιδέψεις στο πανεπιστήμιο που είσαι εγγεγραμμένος ή να στείλεις το βιβλιάριό σου με κάποιο φίλο σου!!!

Τι λέω τώρα, ε; Εδώ... άλλοι απολύονται, άλλοι δεν έχουν δουλειά, άλλοι είναι σύγχρονοι σκλάβοι χωρίς ασφάλιση κι εσύ ζητάς περισσότερα... Μάλλον δίκιο θα έχουν...

Υ.Γ.: Για να το διευκρινίσω αν δεν έγινα κατανοητός. Αν χρειαστείς νοσηλεία σε νοσοκομείο προφανώς καλύπτεσαι. Αν χρειαστείς Α' βάθμια φροντίδα ή με απλά λόγια να επισκεφτείς έναν οικογενειακό γιατρό (και να μην επιβαρύνεις τα επείγοντα σε νοσοκομείο), δεν δικαιούσαι μακριά από τον τόπο που είναι το πανεπιστήμιο και είσαι εγγεγραμμένος.