Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

#enas_ergazomenos ανά οικογένεια...

Είχα σκοπό να γράψω ούτως ή άλλως για την εργασιακή ανασφάλεια των ημερών, αλλά η αποστροφή του λόγου του #GAP ήταν καταλυτική.

Είναι λυπηρό και απογοητευτικό να βλέπεις ανθρώπους γύρω σου οι οποίοι δουλεύουν σε έναν εργασιακό χώρο 5-10-20 χρόνια και ξαφνικά να αρχίσουν να αισθάνονται ανασφαλείς εργασιακά. Έχουν γίνει ήδη περικοπές προσωπικού από πέρυσι. Έγιναν περικοπές εξόδων. Όλοι κοίταξαν να περιοριστούν σε αυτή τη δύσκολη χρονιά...

Από την άλλη, έρχεται η πρώτη περικοπή μισθού, έρχεται η δεύτερη, έρχονται φόροι, έρχεται το ένα, έρχεται το άλλο... το οποίο στην τελική μόνο την παραγωγικότητα δεν ενισχύει... Και συνεχίζει η κυβέρνηση και οι χειροκροτητές της να μιλούν για παραγωγικότητα, ανταγωνιστικότητα και άλλα πολλά. Όλοι σχεδόν παραδέχονται ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας και έπρεπε να περιοριστούμε, αλλά από μέρα σε μέρα η ζωή μας και το βιοτικό μας επίπεδο χειροτερεύει από το κακό στο χειρότερο. Δεν χρειάζεται να είσαι ο σούπερ οικονομολόγος για να καταλάβεις ότι η λιτότητα, η μείωση μισθών, μόνο ύφεση θα φέρει και όχι αύξηση της παραγωγικότητας.

Στην τελική, αν θεωρείς ότι οι εργαζόμενοί σου δουλεύουν λίγο, δώσε τους κίνητρα, βάλε στόχους και με κάθε εκπλήρωση του στόχου επιβράβευσέ τους οικονομικά. Για να μην παρεξηγηθώ δε μιλάω να πληρώνεται ο εργαζόμενος 400 ευρώ και με την επιβράβευση να πηγαίνει στα 600-700, αλλά για αρκετά μεγαλύτερα ποσά τόσο στο βασικό όσο και στην επιβράβευση.

Κλείνω την παρένθεση... Έτσι λοιπόν μετά από όλα αυτά που έχουν γίνει, έρχεται κι η αμφιβολία αν αύριο θα έχεις δουλειά. Οι φήμες αρχίζουν να μεγαλώνουν και να ακούγονται πολλά. Ακούγεται για αξιολόγηση προσωπικού είτε από δημόσιο φορέα αλλά και από ιδιωτικές εταιρίες. Ακούγεται ότι "μπαίνει μέσα..." γιατί κάθε μήνα έρχεται μόνο το 7% του ετήσιου προϋπολογισμού (7%*12 μήνες = μόνο το 84% του ετήσιου προϋπολογισμού) και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, τον τελευταίο μήνα δεν ήρθε ούτε αυτό. Το αποτέλεσμα, είναι να βλέπεις τους γύρω σου να βυθίζονται σιγά σιγά στην απογοήτευση, σκεπτόμενοι το μέλλον τους, το μέλλον της οικογένειάς τους και των παιδιών τους. Αν σταματήσουν να δουλεύουν πως θα σπουδάσουν τα παιδιά τους; Πως θα πληρώσουν το δάνειο για το σπίτι τους; Και το βασικό, πως θα αγοράσουν τα απαραίτητα για να ζήσουν;

Από την άλλη ακούς τις προβλέψεις του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για 25% ανεργία μέχρι το τέλος του χρόνου, μιλάμε για 1.000.000 ανθρώπους (4.000.000 οι ενεργοί)! Ακούς για εργασιακή εφεδρεία 200.000 εργαζομένων με το 60% του μισθού τους και μετά απόλυση. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήρθε σήμερα ο πρωθυπουργός από το καθιερωμένο πια βήμα της ΔΕΘ, στην αποστροφή του λόγου του να λέει ότι "θα αγωνιστώ για να υπάρχει ένας εργαζόμενος σε κάθε οικογένεια" και οι από κάτω του να τον χειροκροτούν!!! Επιβεβαιώνοντας απλώς το χειρότερο μέλλον. Θα το μαζέψουν βέβαια αλλά το κακό έχει αρχίσει ήδη...

Πόσος ξεπεσμός πια, πόση ξεφτίλα...

Υ.Γ.1: Από αυτή την αποστροφή βγήκε στο twitter το hashtag #enas_ergazomenos

Υ.Γ.2: Έχετε προσέξει πόσο έχουν αυξηθεί οι άνθρωποι που ψάχνουν στους κάδους σκουπιδιών;

Υ.Γ.3: Λοβέρδος: "1.000.000 εργαζόμενοι ταλαιπωρούν 10.000.000". Άλλος ένας αστικός μύθος! Οι πραγματικοί εργαζόμενοι στο  Δημόσιο τομέα είναι λιγότεροι από 800.000 χιλιάδες σύμφωνα με την απογραφή τους και σίγουρα λιγότεροι από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο... Δεν έχει σημασία όμως, ξέρουν αυτοί. Πες, πες κάτι θα μείνει... Δεν έχει σημασία ότι κάποιοι δουλεύουν και μάλιστα σκληρά, ο υπουργός είπε ότι ταλαιπωρούν τον κόσμο κι ότι είναι τεμπέληδες.

Υ.Γ.4: Πόσοι ιδιωτικοί υπάλληλοι θα απολυθούν και πόσες επιχειρήσεις θα κλείσουν για κάθε ένα δημόσιο υπάλληλο που θα απολυθεί;;;

Υ.Γ.5: Κι ένα tweet από τον @galaxyarchis: Έλληνα γονιέ, δεν πήραν τα παιδιά σου βιβλία, αλλά μη φοβού. Θα πάρει ο Έβρος φράχτη, η Ορεστιάδα θερμικές κάμερες και ο ΜΑΤατζής οδοιπορικά

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Είσαι υποψήφιος διδάκτορας, θέλεις και υγειονομική περίθαλψη παντού;

Μετά από πολύ καιρό είπα να γράψω και πάλι. Πολλά τρέχουν στο μυαλό μου τελευταία, πολλά συμβαίνουν και μέχρι να βάλεις κάτω τις σκέψεις σου σε έχουν υπερκεράσει οι εξελίξεις. Ίσως να φταίει και το twitter που εν μέρει εκτονώνεσαι εκεί στην πολύ δυνατή, ζωντανή ελληνική κοινότητα (αν δεν έχετε ακόμα λογαριασμό, κάντε το, δε θα χάσετε).

Ας πάω όμως στο θέμα που επέλεξα για να πω αυτή τη φορά, την υγειονομική περίθαλψη των υποψηφίων διδακτόρων.

Σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του προεδρικού διατάγματος 327/83 (Φ.E.K. 117/7-9-83 τεύχ. A΄):
Τόπος παροχής της περίθαλψης
O φοιτητής που έχει ανάγκη ιατρικής περίθαλψης μπορεί να προσέρχεται καθημερινά κατά τις εργάσιμες ημέρες σε καθορισμένες ώρες στα ιατρεία της Φοιτητικής Λέσχης (γωνία Νέας Εγνατίας οδού και Γ΄ Σεπτεμβρίου) ή στο γιατρό της υγειονομικής υπηρεσίας του πανεπιστημίου ή σε συμβεβλημένο με το πανεπιστήμιο γιατρό για να εξετασθεί.
Κατά την προσέλευσή του απαραίτητη είναι η προσκόμιση του βιβλιαρίου περίθαλψης.
H περίθαλψη παρέχεται γενικώς μέσα στην ελληνική επικράτεια και ειδικότερα:
  • Στους φοιτητές που βρίσκονται στην έδρα του πανεπιστημίου.
  • Στους φοιτητές που μετέχουν σε πανεπιστημιακές εκδρομές ή κάνουν πρακτική εξάσκηση ή εκπονούν πτυχιακή διατριβή εκτός της έδρας του πανεπιστημίου στον τόπο που ασκούνται ή εκπονούν διατριβή ή στον τόπο που προέκυψε η ανάγκη νοσηλείας.
  • Στους φοιτητές που έχουν ανάγκη ειδικής θεραπείας η οποία δεν μπορεί να τους παρασχεθεί στην πόλη που είναι έδρα του πανεπιστημίου. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται γνωμάτευση του αρμόδιου γιατρού της Φοιτητικής Λέσχης του πανεπιστημίου ή του γιατρού της υγειονομικής υπηρεσίας του A.E.I. ή του συμβεβλημένου με αυτό γιατρού και έγκριση του αρμόδιου διοικητικού συμβουλίου του τμήματος.
  • Στους φοιτητές που βρίσκονται εκτός έδρας του πανεπιστημίου και εφόσον το περιστατικό κρίνεται επείγον. Στην περίπτωση αυτή ο φοιτητής είναι υποχρεωμένος να γνωρίσει στην υγειονομική υπηρεσία της Φοιτητικής Λέσχης ή στο αρμόδιο διοικητικό συμβούλιο του τμήματος την κατάστασή του μέσα στις δύο επόμενες εργάσιμες ημέρες.
Για την έγκριση της δαπάνης, εκτός των άλλων δικαιολογητικών απαιτείται βεβαίωση γιατρού του δημοσίου (νοσοκομείου, αγροτικού ιατρείου κ.τ.λ.), καθώς και έγκριση του διοικητικού συμβουλίου της Φοιτητικής Λέσχης ή του αρμόδιου διοικητικού συμβουλίου του τμήματος.

Το παραπάνω κείμενο βρίσκεται στη σελίδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης:

Αντίστοιχα πράγματα ισχύουν για όλα τα ΑΕΙ-ΤΕΙ ανά την επικράτεια. Τα ΑΕΙ-ΤΕΙ τα οποία έχουν δικό τους ιατρείο οι φοιτητές προσέρχονται εκεί για περίθαλψη Α' βαθμού, δηλαδή κρυολογήματα, εξετάσεις, φάρμακα κτλ. Σε αυτά που είναι μικρότερου μεγέθους και δεν έχουν ιατρείο, καλύπτονται από τους συμβεβλημένους ιδιώτες γιατρούς πληρώνοντας επίσκεψη (και τα φάρμακα) και παίρνοντας αργότερα τα λεφτά από τη φοιτητική μέριμνα του πανεπιστημίου.

Σε γενικές γραμμές, μάλλον ένας φοιτητής έχει πολύ καλές παροχές υγειονομικής περίθαλψης σε σχέση με άλλους εργαζομένους ή προστατευόμενα μέλη.

Τότε γιατί μπήκα στον κόπο να γράψω; Γιατί απλά όλα αυτά μπορούν να συμβούν μόνο στον τόπο που είσαι εγγεγραμμένος! Εκπονείται η διπλωματική εργασία σου ή το διδακτορικό σου σε άλλο μέρος από την πόλη του πανεπιστημίου που είσαι εγγεγραμμένος; Είναι η διδακτορική σου διατριβή σε συνεργασία με ερευνητικό κέντρο εκτός της πόλης του ΑΕΙ σου; Καλά να πάθεις, κακό δικό σου! Πολύ απλά δεν έχεις ασφάλιση, άσχετα αν υπάρχει πανεπιστήμιο στο μέρος στο οποίο βρίσκεσαι. Χρειάζεσαι φάρμακα να σου γράψουν στο βιβλιάριο; Ή πρέπει να ταξιδέψεις στο πανεπιστήμιο που είσαι εγγεγραμμένος ή να στείλεις το βιβλιάριό σου με κάποιο φίλο σου!!!

Τι λέω τώρα, ε; Εδώ... άλλοι απολύονται, άλλοι δεν έχουν δουλειά, άλλοι είναι σύγχρονοι σκλάβοι χωρίς ασφάλιση κι εσύ ζητάς περισσότερα... Μάλλον δίκιο θα έχουν...

Υ.Γ.: Για να το διευκρινίσω αν δεν έγινα κατανοητός. Αν χρειαστείς νοσηλεία σε νοσοκομείο προφανώς καλύπτεσαι. Αν χρειαστείς Α' βάθμια φροντίδα ή με απλά λόγια να επισκεφτείς έναν οικογενειακό γιατρό (και να μην επιβαρύνεις τα επείγοντα σε νοσοκομείο), δεν δικαιούσαι μακριά από τον τόπο που είναι το πανεπιστήμιο και είσαι εγγεγραμμένος.

Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Μόνο εμένα μου φαίνεται ρατσιστικό αυτό το φυλλάδιο πολιτιστικών εκδηλώσεων;

Ξεφυλλίζοντας το φυλλάδιο των καλοκαιρινών πολιτιστικών εκδηλώσεων του δήμου Ηρακλείου, ξαφνιάστηκα αρνητικά από αυτά που διάβαζα. Δεν αναφέρομαι στις πολιτιστικές εκδηλώσεις που επιλέχτηκαν αλλά σε άλλο περιεχόμενο του φυλλαδίου. Συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια εκτός από τις εκδηλώσεις, στις ενδιάμεσες σελίδες να παρουσιάζονται κάποιες πτυχές της πόλης κυρίως ιστορικές.

Στο φετινό φυλλάδιο είχαν τη φαεινή ιδέα και επέλεξαν να δείξουν τους "σπουργίτες των πεζοδρομίων" όπως τους ονόμασαν. Ποιοι είναι αυτοί; Δείτε τι γράφουν:

Σπουργίτες των πεζοδρομίων τους χαρακτηρίσαμε... Τους «γνωρίσαμε» από κοντά, «μιλήσαμε» μαζί τους, ακούσαμε πολλά γι’ αυτούς τους γραφικούς τύπους της πόλης μας, που μας φέρνουν πολλά στη μνήμη.

Ούτε εισαγωγικά δεν έχει στην λέξη "γραφικούς", το θεωρεί δεδομένο ότι ισχύει. Και συνεχίζει το κείμενο:

Οι γραφικοί τύποι του Μεγάλου Κάστρου καταλαμβάνουν χρονικά την περίοδο από τις αρχές του 20ου αιώνα έως και τις αρχές της δεκαετίας του ΄80. Πρόκειται για χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες με ιδιαίτερα έντονα προσωπικά στοιχεία, τα οποία κάνουν αισθητή την παρουσία τους στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο του Ηρακλείου.

Είναι τύποι που μαρτυρούν την «άλλη», τη διαφορετική όψη της πόλης. Ο σημερινός Ηρακλειώτης μπορεί να κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν και να περιπλανηθεί στα απόμερα σοκάκια της παλιάς πόλης, αλλά και στην πολυσύχναστη Πλατιά Στράτα. Μέσα από αυτές τις ιδιάζουσες «προσωπικότητες» εισδύει στις άδυτες πτυχές της κοινωνίας του παλιού Ηρακλείου και βιώνει το ιστορικό της υπόβαθρο, με όλη τη διαφορετικότητα και την
προκατάληψη που διέκρινε και διακρίνει, ακόμη και σήμερα, την πόλη μας.
Να δεχτώ ότι οι άνθρωποι αυτοί ήταν από τις γνωστές φυσιογνωμίες της πόλης, να δεχτώ ότι ανήκουν στην ιστορία της πόλης. Δε μπορώ να κατανοήσω όμως, το λόγο που έπρεπε να μπουν σε ένα φυλλάδιο πολιτιστικών εκδηλώσεων το οποίο απευθύνεται τόσο σε Έλληνες ντόπιους και επισκέπτες όσο και σε ξένους αφού έχει και αγγλική μετάφραση.

Δεν είναι ρατσιστικό να αποκαλείς δημόσια έναν άνθρωπο ο οποίος δεν βρίσκεται στη ζωή, ως "γραφικό"; Κάποιοι θα πουν μα ήταν οι "γραφικοί", οι "τρελοί" της πόλης...

Ε, και;

Δηλαδή η ιδιαιτερότητα του κάθε ανθρώπου που είτε έχει κάποιο θέμα υγείας, είτε από δική του επιλογή επιθυμούσε να ξεχωρίζει από το γενικό σύνολο, το γενικό κανόνα, πρέπει να ονομάζεται δημόσια γραφικός και να είναι θέμα αυτό για να μπει σε φυλλάδιο πολιτισμού; Λες και η πόλη δεν έχει άλλα ιστορικά στοιχεία να αναδείξει...

Μόνο σε εμένα φαίνεται αυτή η δημοσίευση ρατσιστική ή είμαι υπερβολικός;

Το φυλλάδιο μπορείτε να το κατεβάσετε εδώ: http://www.heraklion.gr/files/186/2911/kalokairo2011_web12-07-11.pdf

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Η πλατεία ήταν γεμάτη...

Δύσκολο να γράψεις για όλα αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες. Τι να πρωτογράψεις εξάλλου; Και έτσι όπως τρέχουν πλέον τα πράγματα, αυτό που θα γράψεις αυτή τη στιγμή, μπορεί να μην ισχύει πια στα επόμενα λεπτά. Θα προσπαθήσω όμως να βάλω λίγες σκέψεις στο e-χαρτί.

Οι πλατείες άρχισαν να γεμίζουν με κόσμο κάθε ηλικίας και ιδεολογίας που φωνάζουν κατά των πολιτικών (προσώπων και καταστάσεων). Δικαιοσύνη, είναι ένα από τα βασικά αιτήματα, να πάνε αυτοί που έκλεψαν φυλακή, κατάργηση βουλευτικής ασυλίας και πολλά άλλα. Ωραία ακούγονται όλα αυτά και μπράβο στον κόσμο που συμμετέχει είτε με την παρουσία του στις πλατείες, είτε ακόμα πιο ενεργά στις συζητήσεις. Σταμάτησε επιτέλους να βλέπει τους ψευτοκαυγάδες και την παραπληροφόρηση των δελτίων των 8 και σηκώθηκε από τους καναπέδες.

Υπάρχει και κάτι άλλο σημαντικό που ξεχωρίζει σε αυτές κινητοποιήσεις, είναι η "οργάνωση" μέσω κοινωνικών δικτύων (facebook και twitter). Καθώς τα κοινωνικά δίκτυα αναπτύσσονται και εξελίσσονται -όπως κι η πρόσβαση στο ίντερνετ- έδωσε τη δυνατότητα σε πολύ κόσμο, να συζητά, να διαφωνεί, να διαδίδει ιδέες, απόψεις και να οργανώνει/νεται. Πολλοί είναι που διαφωνούν σε αυτό, κυρίως όσοι έχουν μάθει σε συγκεκριμένες δομές οργάνωσης (κυρίως κομματικές). Δεν καταλαβαίνω όμως που είναι το κακό σε αυτό. Ο κόσμος μας εξελίσσεται τεχνολογικά και είναι επόμενο να βρει νέους τρόπους επικοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι και τα παραδοσιακά ΜΜΕ αρχίζουν να φθίνουν, γιατί αηδιάσαμε από αυτά που ακούμε στις ειδήσεις τους, αλλά και γιατί διαφαίνεται ότι μπορούμε να ενημερωθούμε τουλάχιστον για κάποια θέματα από μόνοι μας. Ας μην ξεχάσουμε επίσης και τον ρόλο των ΜΜΕ που έχουν και θα έχουν στο μέλλον. Θα τα δούμε άλλες φορές να προβάλλουν τις κινητοποιήσεις και άλλες φορές να τις λοιδορούν, είτε απαξιώνοντας λεκτικά είτε κάνοντας ότι δεν υπάρχουν (έχει συμβεί πολλές φορές ήδη αυτό). Ας μην έχουμε λοιπόν αυταπάτες για το τι ρόλο θα παίξουν στο μέλλον κι ας μην περιμένουμε τη συμπαράστασή τους. Απλά δεν τους χρειαζόμαστε!

Εδώ και πάρα πολύ καιρό υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που και αντιδρούσαν σε όλα αυτά που έρχονταν και κινητοποιούνταν και δεν ήταν λίγοι. Δεν ήταν "αγανακτισμένοι", ήταν πολιτικοποιημένοι, συνειδητοποιημένοι και αποφασισμένοι. Στις τελευταίες μεγάλες απεργίες ο αριθμός των ανθρώπων που διαδήλωνε πλησίαζε τις 200.000 στην Αθήνα, αριθμός αρκετά μεγαλύτερος από τον αριθμό των συγκεντρωμένων στις πλατείες. Η αλήθεια είναι ότι ούτε κι εκεί ήταν ιδανικά τα πράγματα, αφού προβοκάτορες, κομματικές περιχαρακώσεις και ανταγωνισμοί ήταν έκδηλα και φόβιζαν ή απογοήτευαν τον κόσμο που συμμετείχε. Επίσης πολλές φορές έμενε το ερώτημα, διαδηλώσαμε και σήμερα, μετά τι;

Ας πάμε λοιπόν στο δια ταύτα. Ωραία όπως προείπα ότι ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται και να συζητά. Μπαίνουν ήδη κάποια ζητήματα προς κουβέντα. Πρέπει όμως να μπούμε και σε ποιο βαθειά θέματα. Ποιος είναι ο στόχος αυτών των κινητοποιήσεων; Ο μακροπρόθεσμος στόχος ποιος είναι! Γιατί ας πούμε, ότι οι κλέφτες θα πάνε φυλακή και θα τους δημεύσουμε τα κλεμμένα και θα φύγει και το μνημόνιο αλλά μετά τι;

Ποιος και πως θα μας κυβερνήσει; Θα συνεχιστεί η λιτότητα, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ο τρόπος διακυβέρνησης και συμμετοχής των πολιτών; Τα αντίστοιχα μέτρα μπορούν να υπάρξουν χωρίς απαραίτητα να υπάρχει μνημόνιο. Όταν θα μπουν και αυτά τα ερωτήματα θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει το τοπίο, γιατί τώρα λένε όλοι να φύγουν οι κλέφτες (φασίστες, κεντρώοι, φιλελεύθεροι, αδιάφοροι, απολιτίκ, αριστεροί κτλ), αλλά ο καθένας το λέει από τη δική του σκοπιά και όχι απαραίτητα από τη σκοπιά προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Τότε θα αρχίσουν οι κινητοποιήσεις να γίνονται επικίνδυνες και να απειλούν ολόκληρο το σύστημα, διαφορετικά το σύστημα μπορεί να αντικαταστήσει ως αναλώσιμους μερικούς πολιτικούς-διαχειριστές (όπως και το κάνει, πρόσφατη περίπτωση είναι αυτή του Στρος Καν) και να συνεχίσει να εκτελεί τις γνωστές συνταγές της ελεύθερης αγοράς με λίγο πιο χαρούμενο και φιλικό πρόσωπο.

Καλώς λοιπόν δημιουργήθηκε το στάδιο του "αγανακτισμένου" αλλά δεν αρκεί, πρέπει να περάσουμε στο στάδιο του συνειδητοποιημένου και μετά του αποφασισμένου. Σε αυτά τα στάδια χρειάζονται όλες οι δυνάμεις είτε κάποιοι συμμετέχουν στα κόμματα (και ασφαλώς δεν εννοώ τα μεγάλα) είτε όχι, αρκεί να μπορεί ο καθένας να ακούει τον άλλο και να συνδιαμορφώνει και μπορεί να γίνει αυτό. Και κάτι ακόμα... όταν θα αρχίσουμε να γινόμαστε επικίνδυνοι το σύστημα θα μας αντιμετωπίσει διαφορετικά, ίσως βίαια, τότε τι θα κάνουμε;

Ενημέρωση κινητοποιήσεων μπορείτε να βρείτε:

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Το ταξίδι

Η αναχώρηση


Τρέχοντας


Διασχίζοντας


Η επιστροφή

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Ήταν θέμα χρόνου να συμβεί...

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει τέτοια καταστολή, απλά ήταν θέμα χρόνου να υπάρξει σοβαρός τραυματισμός. Οι γιατροί φώναζαν από καιρό ότι από καθαρή τύχη δεν υπήρξε μέχρι τότε σοβαρά τραυματισμένος ή ακόμα και νεκρός. Μην ξεχνάμε επίσης ότι τα ΜΑΤ, φώναζαν στην Κερατέα κατά την πολύμηνη παρουσία τους εκεί... "Αλέξη, Αλέξη..." και "θα σας δώσουμε κι άλλο Γρηγορόπουλο"... όλα έδειχνα ότι θα συμβεί...

Τι έγινε σήμερα στην Αθήνα, δεν το έζησα από κοντά (καθώς είμαι Ηράκλειο) αλλά θα σας μεταφέρω αυτά που έμαθα και διάβασα. Δεν μου φαίνεται παράξενη η απρόκλητη και δολοφονική βία από τις δυνάμεις καταστολής, καθώς στα χρόνια στη Θεσσαλονίκη που ήμουν, είτε την έζησα αναπνέοντας τα καρκινογόνα δακρυγόνα τους, είτε φίλους και συμφοιτητές που κατέληξαν στο νοσοκομείο από γκλοπιές και μπορώ να διαβεβαιώσω ότι ούτε μπάχαλοι υπήρξαμε, ούτε σπάζαμε βιτρίνες, απλά διαδηλώναμε για μια καλύτερη παιδεία. Ευτυχώς τα παιδιά εκείνα ήταν τυχερά, σε σχέση με το παλικάρι που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη ΜΕΘ του νοσοκ. Νίκαιας.

Η διπλανή φωτογραφία είναι μια απλή απεικόνιση μιας τέτοιας κατάστασης. Σε εκπαιδευτική πορεία στη Θεσσαλονίκη κι ενώ μας έχουν απωθήσει από το εν λόγω κτήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (είμαστε αρκετά μέτρα μακριά) και ετοιμαζόμαστε να συνεχίσουμε την πορεία, ξαφνικά άρχισαν να μας πετάνε δακρυγόνα χωρίς λόγο. Το δακρυγόνο που φαίνεται στον αέρα, έσκασε μέσα στον κόσμο (1 μέτρο από εμένα) και δεν έφτανε αυτό, άρχισαν να μας κυνηγούν και μας κόλλησαν στις τζαμαρίες των καταστημάτων της Εγνατίας. Αυτό το "light" γεγονός είναι από τα συνήθη που γίνονται στις πορείες και που οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν κατεβαίνουν στις πορείες (για σεβαστούς ή μη λόγους) ούτε τα διανοούνται, ούτε τα πιστεύουν μέχρι να τα ζήσουν από κοντά.

Στην Αθήνα λοιπόν σήμερα, κατά τη διάρκεια της πορείας και πάντα σύμφωνα με τις ανταποκρίσεις του κόσμου, η καταστολή ξεκίνησε από νωρίς. Ήταν αδικαιολόγητης έκτασης, υπερβολική, βίαιη και στις περισσότερες περιπτώσεις αναίτια καθώς ούτε εκτεταμένες συγκρούσεις υπήρχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή, ούτε σπασίματα κτλ. Δείχνουν τα πράγματα ότι δεν ήθελαν να αφήσουν τον κόσμο να συγκεντρωθεί στην πλατεία Συντάγματος (καταπατώντας ασφαλώς το "κουρελόχαρτο" όπως το έχουν κάνει Σύνταγμά μας). Φοβούνται φαίνεται μην τυχόν γίνει η πλατεία Συντάγματος σαν μια ακόμα από αυτές τις πλατείες της οργής που ξεφυτρώνουν στον αραβικό κόσμο. Έτσι κατά την προσφιλή τους τακτική και όπως δείχνει κι η φωτογραφία παραπάνω άρχισαν να ρίχνουν δακρυγόνα μέσα στον κόσμο και να τους πλαγιοκοπούν χτυπώντας τους όπως μπορούσαν περισσότερο. Η παρακάτω εικόνα είναι χαρακτηριστική...


Πηγή: tvxs.gr

Όπως βλέπετε κρατά το γκλομπ ανάποδα για να επιτύχει δυνατότερο χτύπημα καθώς η λαβή αποτελείται και από μεταλλικά μέρη. Περισσότερες εικόνες μπορείτε να βρείτε στο δίκτυο Μπορείτε να βρείτε περισσότερες φωτογραφίες στους παρακάτω συνδέσμους αλλά και σε άλλους:
athens.indymedia.org
guardian.co.uk

Συγκλονιστικό όμως είναι αυτό το βίντεο... τα λόγια είναι περιττά.

Μέσα σε αυτή την βίαια καταστολή βρέθηκε ο άτυχος 30χρονος ο οποίος δέχτηκε τέτοια χτυπήματα στο κεφάλι που μεταφέρθηκε σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο Νίκαιας. Η επίσημη ανακοίνωση του νοσοκομείου αναφέρει:

Ο τραυματίας Καυκάς Ιωάννης ετών 31 προσεκομίσθη στο νοσοκομείο με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ γύρω στις 14.45, μετά από αναφερόμενο ξυλοδαρμό.

Η κλινική εξέταση ανέδειξε εξωτερικά τραύματα στο κρανίο, κυρίως δεξιά και ωτορραγία σύστοιχα. Παρουσίαζε σταδιακή έκπτωση του επιπέδου συνείδησης, και μέχρι την ολοκλήρωση της παροχής πρώτων βοηθειών παρουσίασε κώμα με συνοδό ανισοκορία και χρειάστηκε να διασωληνωθεί επειγόντως.

Ο απεικονιστικός έλεγχος με επείγουσα αξονική τομογραφία εγκεφάλου ανέδειξε κατάγματα κρανίου και εκτεταμένο επισκληρίδιο αιμάτωμα δεξιού ημισφαιρίου, με αξιόλογη παρεκτόπιση της μέσης γραμμής του εγκεφάλου.

Οδηγήθηκε επειγόντως στο χειρουργείο όπου υποβλήθηκε σε κρανιοτομία για αφαίρεση του αιματώματος, αποσυμπίεση του εγκεφάλου και ανάσχεση της αιμορραγίας. Η επέμβαση ήταν επιτυχής. Ο ασθενής νοσηλεύεται στην μονάδα εντατικής θεραπείας υπό φαρμακευτική καταστολή και μηχανικό αερισμό.

Παρά την σχετική σταθεροποίηση η κατάσταση παραμένει κρίσιμη.

Το ανακοινωθέν υπογράφουν:

Ο Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας και συντονιστής Διευθυντής της Β’ Χειρουργικής Κλινικής Σταμάτιος Πίνης

Ο θεράπων Ιατρός επιμελητής Α’ της Νευροχειρουργικής Κλινικής Παναγιώτης Παπανικολάου

Πληροφορίες λένε ότι υπάρχουν και αρκετοί άλλοι τραυματίες με θλαστικά τραύματα από τα χτυπήματα. Ευτυχώς η δεύτερη αξονική που έκανε δείχνει να σταμάτησε η αιμορραγία στο κεφάλι και εύχομαι το παιδί να γίνει καλά.


Αλλά ας αναρωτηθούμε... ως πότε θα ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση; Πρέπει να θρηνήσουμε και άλλους ανθρώπους για να σηκωθούμε από τους καναπέδες μας;


ΥΓ: Πρέπει να αναφερθεί κι η στάση της ΕΣΗΕΑ, που ενώ συνεδρίασε με θέμα να συνεχίσει ή όχι την απεργία υπό το βάρος των γεγονότων, με πολλές φωνές υπέρ της διακοπής της, η πλειοψηφία του προέδρου (κ. Σόμπολος) δεν επέτρεψε να γίνει κάτι τέτοιο. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί οι δημοσιογράφοι πρέπει να απεργούν μαζί με όλους τους άλλους, ενώ θα μπορούσαν να το κάνουν την προηγούμενη ή την επόμενη μέρα.

Δεν πειράζει όμως, γιατί και για άλλη μια φορά οι πολίτες πήραν την ενημέρωση στα χέρια τους. με κυρίαρχο εργαλείο το twitter και τα θεματικά hashtags. Θα καταλάβουν αργά ή γρήγορα ότι η μπογιά τους και η δημοσιογραφία τους με αυτόν τον τρόπο που την εκφράζουν, δεν έχει πολλά ψωμιά ακόμα. Ή θα αυτοκαθαριστούν ή απλά θα σβήσουν στην απαξίωση.

Όσοι δεν έχετε ακόμα twitter κάντε ένα λογαριασμό, δε στοιχίζει τίποτα, θα δείτε ότι αξίζει τον κόπο. Θα γνωρίσετε πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους ενώ τα γεγονότα φιλτράρονται από τους ίδιους τους χρήστες. Μέχρι τότε τα νέα μπορείτε να τα μαθαίνετε από τα εξής hashtags:

#rbnews και #11Mgr

ΥΓ2: Κυκλοφόρησε κάποια στιγμή στο twitter η είδηση για ξυλοδαρμό αστυνομικού στο νοσοκομείο Νίκαιας, ο οποίος βρίσκεται σε σοβαρή κατάσταση με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Την είδηση την μετέδωσε πρώτα η free press METRO. Ρωτήθηκαν οι χρήστες του twitter αν ισχύει ή αν ξέρουν κάτι περισσότερο... σιωπή όμως... κανένας δεν το επιβεβαίωσε. Αυτή τη στιγμή ασφαλώς η METRO άλλαξε την είδηση, χωρίς βέβαια να ζητήσει συγνώμη ή να δικαιολογηθεί, ίσως θεωρώντας ότι δεν θα το πρόσεξε κανείς.

Υπάρχει όμως και το screenshot... και όπως λέει κι ο @salatatv: Η δημοσιογραφία των πολιτών χαλάει τη σούπα της παραπληροφόρησης των ΜΜΕ. Πάλι καλά... http://goo.gl/sKVOL

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Φωτογραφίες που αξίζουν μια ματιά (ΙΙ)

Ανακάλυψα σήμερα μερικές υπέροχες φωτογραφίες από τον David Richter (Γερμανία). Ρίξτε μια ματιά σε δύο από αυτές, ενώ τις υπόλοιπες μπορείτε να τις δείτε στη σελίδα του: http://goo.gl/f6F9l Πατήστε επάνω σε κάθε φωτογραφία, να τη δείτε σε μεγάλο μέγεθος, αξίζει...






Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Το Spiegel, το Twitter κι η Δραχμή...

Χαμός έγινε και χθες μετά τη δημοσίευση του Spiegel περί μυστικής συνάντησης οικονομικών παραγόντων στο Λουξεμβούργο. Ένα από τα θέματα συζήτησης θα ήταν η έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ και η επιστροφή στη Δραχμή. Βγήκαν γρήγορα να διαψεύσουν τόσο κυβέρνηση όσο και Ε.Ε., ωστόσο η συνάντηση αποδείχθηκε ότι ήταν πραγματική. http://goo.gl/Z5kG3

Από κει και πέρα αρχίζουν τα ερωτήματα. Γιατί το Spiegel έκανε κάτι τέτοιο; Παίζει κι αυτό τα παιχνίδια των κερδοσκόπων; Μήπως ξέρει κάτι που δεν ξέρουμε;

Ασφαλώς και δε γνωρίζω να σας απαντήσω (ούτε ειδικός είμαι, ούτε θέλησα ποτέ να το παίξω ειδικός). Ωστόσο μπορώ να σας παραπέμψω σε κάποιον που σίγουρα ξέρει περισσότερα και κάνει μια λογικοφανή υπόθεση http://goo.gl/oo9MS , είτε συμφωνείς μαζί του είτε διαφωνείς.

Θα μείνω όμως περισσότερο στο τι έγινε στο twitter χθες το βράδυ και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Μου αρέσει το twitter γιατί εκτός από εργαλείο ενημέρωσης (και μάλιστα πολύ γρήγορης), μπορείς να βρεις πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους που επώνυμα ή μη, μπορούν και συζητούν. Τα θέματα; Ότι θέλει κανείς... από νέα σοβαρά, αστεία, οικονομικά, επιστημονικά, lifestyle κτλ κτλ κτλ. Θα αντιγράψω ένα κομμάτι από τη σημερινή ανάρτηση του Πιτσιρίκου http://goo.gl/ajzJD τη γνώμη του για το twitter:

Αγαπητές φίλες, πρέπει να μπείτε κι εσείς στο Twitter. Εκεί βρίσκεται ο ανθός της ελληνικής κοινωνίας. Τυχοδιώκτες, διαφημιστές, βιζιτούδες, επικοινωνιολόγοι, ζιγκολό, δημοσιογράφοι, νταβατζήδες, μπλόγκερ, εφοπλιστές – όλος ο καλός κόσμος στο Twitter είναι μαζεμένος. Δεν λέει να λείπετε εσείς από ένα τέτοιο πάρτι. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
Σας το συστήνω κι εγώ ανεπιφύλακτα... θα απολαύσετε το ταξίδι στο twitter. Ας γυρίσω όμως λίγο στο τι έγινε χθες, επιλέγοντας κάποια από τα καλύτερα (σοβαρά και αστεία) tweets που γράφτηκαν:

prezatv: Για το πότε έφτασε η πιτα με γυρο τις 680δρχ ,ουτε που το καταλαβαμε! #Spiegel

Cashiani: Νέo app στο iphone: μετατροπέας euro-δραχμή. #drachma #spiegel

mahas0: Πήγα στο ΑΤΜ να κάνω ανάληψη και στα ποσά μου έγραφε κάτι για 6815 δρχ. και 17037 δρχ. Τι πατάω? #spiegel

pitsirikos: Ευτυχώς που όλοι εδώ στο twitter είμαστε ζάπλουτοι και το έχουμε ρίξει στην πλάκα. #Spiegel

pitsirikos: Άδωνις Γεωργιάδης: Η Ελλάδα δεν πρέπει να επιστρέψει στη δραχμή. Πρέπει να επιστρέψει στη μνα. #Spiegel

pitsirikos: Νέες ελληνικές φράσεις: Ρε μαλάκα, μήπως έχεις ένα δεκαχίλιαρο να πάρω ένα κουλούρι; #spiegel

flyefta: Στη eurovision θα παραμεινουμε; #Spiegel

georgelebesis: @PrimeministerGR Να βγείτε στη κάμερα κύριε, να μας κοιτάξετε στα μάτια. Οι ανακοινώσεις έχουν χάσει (προ πολλού) την αξία τους. #spiegel

pitsirikos: Η κουνιάδα μιας φίλης μου που δουλεύει στο Νομισματοκοπείο της είπε πως η νέα δραχμή έχει πάνω τον Καραγκιόζη. #Spiegel

thepressproject: Κάτι μας ανησύχησε όταν έγινε γνωστό ότι ο ΓΑΠ θα περάσει ανέμελα αυτό το ΣΚ, σε μικρό νησί. Μάλλον γιατί θυμηθήκαμε το Καστελόριζο #Spiegel

maraveyas: "Φιλαράκι μήπως σου βρίσκεται κανά κατοστάρικο γιατί έχω μείνει από βενζίνη και ξέχασα το πορτοφόλι σπίτι;" (Εξάρχεια, 2011) #spiegel

kostas_kats: Ολο το θεμα με το #Spiegel ειναι προβοκατσια των γαυρων ωστε να αποπροσανατολιστει η κοινη γνωμη απο τον θριαμβο της παναθας #onlythetruth

tasos_hardcore: -Έχεις λεφτά πάνω σου; -Ούτε δραχμή. #spiegel

theristis73: Tsopana Rave - Δώς μου δυo κατοστάρικα (Δώσε οτι έχεις) http://t.co/5J049RN #Spiegel

Brintakis: Υπουργός χαρακτηρίζει τους twitters "τζιτζιφιόγκους", γιατί τα σχόλιά τους κάνουν ζημιά στον αγώνα της κυβέρνησης. #spiegel

pitsirikos: Αισιόδοξο μήνυμα Παπανδρέου: Με την επιστροφή στη δραχμή, σχεδόν όλοι οι Έλληνες θα γίνουν εκατομμυριούχοι. #Spiegel

pitsirikos: Θεόδωρος Πάγκαλος - Η επιστροφή στη δραχμή θα δώσει επιτέλους ξανά ένα νέο μεγάλο όραμα στους Έλληνες: την επιστροφή στο ευρώ. #spiegel

tasos_hardcore: Ο Τσακ Νόρις δεν πληρώνει πουθενά,γιατί παντού τον κερνάνε.Έτσι έχει μείνει ακόμα με 100 δραχμές στο παντελόνι του,από το 1920. #spiegel

tasos_hardcore: Ο Αριστοτέλης θάφτηκε μαζί με τις 10 δραχμές που είχε πάνω του.Τον ακούω να φωνάζει "Ποιος είναι πλούσιος τώρα μουνάκια;;" . #spiegel

Greek_Writer: Το 'βλεπες! Το 'παιξες;;; #Spiegel #Opap

psaranto: Θα μιλάμε τώρα για την γενιά των 700.000.000 δραχμών ? #spiegel

JohnyChugh: Στο νέο επεισόδιο του fringe,όλος ο κόσμος ξέρει ότι έχουμε δραχμές,αλλά η κυβέρνηση μας κάνει να νομίζουμε ότι έχουμε ακόμα ευρώ #spiegel

cyn0p: Στο επομενο Real Housewifes of Athens: Το σοκ της Χριστινας οταν βλεπει το κεφαλοτυρι με τιμη 2.000/κιλο #spiegel

Greek_Writer: Το καινούργιο πεντοχίλιαρο δε θα έχει τον Κολοκοτρώνη, αλλά τον Τατσόπουλο #Spiegel

Ignatios_Dalton: εμένα πάντως όλο το σκηνικό με το #spiegel χθες,μου κάνει για τεστ ιβεντ για το πως θα αντιδράσουν οι αγορές αν κάποιος βαρέσει κανόνι.

spa_rky: Γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν κάνει μύνηση στο #Spiegel ? μόνο bloggers ξέρουν να διώκουν?


και βέβαια τα tweets συνεχίζουν: http://twitter.com/#!/search/%23spiegel

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Φωτογραφίες που αξίζουν μια ματιά (I)

Εδώ και 4 περίπου χρόνια ασχολούμαι ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία. Φωτογραφίες μου μπορείτε να βρείτε ακολουθώντας τον σύνδεσμο δεξιά ή πατώντας εδώ. Ο σκοπός όμως αυτής της δημοσίευσης δεν είναι οι δικές μου φωτογραφίες, αλλά αυτές που έχουν τραβήξει άλλοι και με μάγεψαν (μπορώ να πω ότι τις ζήλεψα) και θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας. Έτσι, θα σας προτείνω συχνά πυκνά μερικά από αυτά τα διαμαντάκια.



Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Έξυπνη ιδέα, της έδωσε το #mixer που ήθελε...

Εικόνα των καιρών μας και της τεχνολογίας που αναπτύσσετε ραγδαία, είναι τα κοινωνικά δίκτυα. Μπήκαν στη ζωή μας και αρχίζουν να κυριαρχούν σε κάθε μας βήμα. Facebook, Twitter, LinkedIn, 4square και άλλα πολλά. Η διαδικασία διάδοσης μου θυμίζει τα χρόνια που ήμουν στο λύκειο και ξεκινούσε η εποχή του κινητού. Θυμάμαι τότε τις παντόφλες κινητά με οθόνη μιας γραμμής. Τα σνομπάραμε στην αρχή, θεωρώντας τα καταναλωτικό αγαθό που ήταν υπερβολικό.

Στα επόμενα χρόνια στο πανεπιστήμιο άρχισαν να θεωρούνται απαραίτητα και όλοι αποκτούσαν κι από ένα. Κι ενώ άρχισαν να μικραίνουν σε μέγεθος, τα τελευταία χρόνια άρχισαν να μεγαλώνουν, δίνοντας περισσότερες δυνατότητες και διασύνδεση στο ίντερνετ. Σε εκείνο το σημείο μπαίνουν και τα κοινωνικά δίκτυα. Δε θα κάνω ανάλυση για τα κοινωνικά δίκτυα, ούτε είμαι ειδικός ούτε έχω να προσφέρω κάτι καινούργιο σε αυτά που έχουν ήδη γραφτεί.

Η αφορμή για τη νέα ανάρτηση ήταν ένα #mixer. Τι είναι αυτό το #mixer? Κι εγώ στην αρχή απόρησα αλλά σε λίγο έμαθα. Μια κοπελιά η @alex_walex έκανε ένα site και μέσω paypal ζήτησε δωρεές από όποιον ήθελε να τη βοηθήσει για να αγοράσει ένα μίξερ που είχε μπανίσει. Σε αντάλλαγμα προσφέρθηκε να δώσει από ένα κομμάτι γλυκό (Πάβλοβα) που θα έφτιαχνε με τη βοήθεια του μίξερ. Δεν άργησε να συγκεντρώσει το ποσό που χρειαζόταν.

Από αυτό το σημείο άρχισε ο χαμός στο twitter. Κάποιοι προσβλήθηκαν, άρχισαν να βρίζουν, να θεωρούν ξεφτίλα το όλο γεγονός, ενώ άλλοι συνεχάρησαν την κοπελιά για την ιδέα της. Περισσότερα μπορείτε να βρείτε εδώ:

#mixer
Μαρέγκες με χολή, #Mixer
Το #mixer και η διαδικτυακή μας κουλτούρα
Γιατί τόση χολή στο twitter;

Έτσι λοιπόν, όλα τα είδαμε τον τελευταίο καιρό, τα κοινωνικά δίκτυα μέσο σύναψης κοινωνικών και επαγγελματικών επαφών, εργαλεία διαφήμισης, "επαναστατικά" μέσα στις Αραβικές χώρες, την δημιουργία του debtocracy και τελευταία την αγορά ενός μίξερ.

Αυτό που έχω να πω είναι ένα μπράβο στην @alex_walex για την ιδέα της και της εύχομαι να κάνει ωραία γλυκά.

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

Γιατί όχι ελιές;

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με την πρώτη δημοσίευση...

Το Ηράκλειο είναι μια πολύ ζωντανή πόλη 142.000 κατοίκων (απογραφή 2001). Τα τελευταία χρόνια άρχισε να βελτιώνεται η αισθητική της. Η πόλη άνοιξε επιτέλους το μέτωπο προς τη θάλασσα, έγιναν διάφοροι πεζόδρομοι (ειδικά στο κέντρο της), κάποιοι καλύτεροι δρόμοι (αυτό με τους δρόμους είναι άλλη ιστορία που θα επανέλθω σε άλλη δημοσίευση), με τα περισσότερα έργα να γίνονται καλώς ή κακώς την εποχή των ολυμπιακών αγώνων του 2004.

Εκείνη την εποχή λοιπόν, γέμισε η πόλη εισαγόμενους αιγυπτιακούς φοίνικες. Δε γνωρίζω πόσο κόστισαν, αλλά είναι γεγονός ότι μαζί με τους φοίνικες κάναμε εισαγωγή ένα σκαθάρι. Θα έχετε ακούσει ίσως για το περιβόητο σκαθάρι που τρώει τους φοίνικες από τα μέσα. Δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα συγκεκριμένη χημική θεραπεία για το σκαθάρι με αποτέλεσμα να έχουν καταστραφεί δεκάδες φοίνικες και μάλιστα πολλοί ντόπιοι κάποιοι από τους οποίους ήταν πολλών ετών δέντρα. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό, αλλά το σκαθάρι επεκτάθηκε και απειλεί το φοινικόδασος του Βάι και αυτό της Πρέβελης (ότι απέμεινε από τη φωτιά). Στην Αθήνα στο Πεδίο του Άρεως και στον Εθνικό Κήπο, πήραν έκτακτα μέτρα για να προλάβουν την εξάπλωσή του.

Ερχόμαστε στο πρώτο ερώτημα. Χρειαζόταν να κάνουμε εισαγωγή φοινίκων από την Αίγυπτο; Έτσι φαίνεται... δεν μπορούσε μάλλον η εσωτερική αγορά να καλύψει τη ζήτηση της πόλης. Απορώ βέβαια, ενώ υπάρχουν δυο δάση ενδημικών φοινίκων στην Κρήτη, γιατί δεν μπορούσαν να πάρουν από εκεί δέντρα.

Δεύτερο ερώτημα και πιο ουσιαστικό ίσως. Γιατί χρειαζόταν η πόλη να γεμίσει φοίνικες και να μοιάζει σαν το Λος Άντζελες; Δε γνωρίζω γιατί αποφασίστηκε αυτή η αισθητική άποψη για την πόλη. Θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν δέντρα της κρητικής πανίδας. Σε κάποιες περιπτώσεις το έκαναν φυτεύοντας αλμυρίκια (στην πλατεία του πρώην Ξενία) και λίγες χαρουπιές σε γλάστρες στην 25η Αυγούστου και στη Χάνδακος!!!

Τρίτο ερώτημα. Δεν θα μπορούσαν στη θέση των φοινίκων να χρησιμοποιούσαν ελιές; Δεν θα μπορούσε η πόλη να γεμίσει ελιές; Με αυτόν τον τρόπο, μια μεγαλόπολη και ολίγον άσχημη, θα έβρισκε ένα φτηνό και όμορφο τρόπο (ελιές θα έβρισκαν παντού να φυτέψουν), να διαφημίσει σε πλήθος τουριστών που επισκέπτονται την πόλη, ένα δέντρο που θα έπρεπε να παράγει χωρίς υπερβολή, το χρυσό της Κρήτης, το ΛΑΔΙ. Η ελιά ως δέντρο μπορεί να γίνει μεγάλο, μικρό σε μπονζάι, θάμνος σε διάφορα σχήματα, ενώ είναι ανθεκτικό στο κλιμα της Κρήτης.

Το λάδι είναι αποδεδειγμένα ένα προϊόν μεγάλης διατροφικής αξίας. Η Κρητική Διατροφή βασίζεται (πιο σωστά βασιζόταν) σε αυτό και έχουν γίνει πάρα πολλές μελέτες δείχνοντας τα προτερήματά του. Εκτός όμως τη βρώσιμη κατανάλωσή του, υπάρχουν και άλλα προϊόντα προερχόμενα από το λάδι όπως αυτά της κοσμητικής (σαπούνια και άλλα). Έχοντας όλα αυτά στο νου, είναι απορίας άξιο γιατί ΔΕΝ έχει το λάδι την αξία που του ανήκει, όχι μόνο οικονομική αλλά ουσιαστική.

Δυστυχώς έτσι όπως πάνε τα πράγματα (και με κομμένες επιδοτήσεις), με τιμή λαδιού 2 ευρώ το κιλό στην καλύτερη περίπτωση, φοβάμαι ότι θα αρχίσουν να εγκαταλείπονται τα ελαιόδεντρα. Και εντάξει όλοι αυτοί που έχουν λίγα δέντρα για το λάδι της οικογένειας, αλλά οι υπόλοιποι πιθανότατα θα αγοράζουν πάνω από 5-6 ευρώ το κιλό, λάδι Ιταλικό, Ισπανικό, ίσως και Τούρκικο.



Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

Εκτός φάσης

"Εκτός φάσης" λοιπόν...

Μετά από πάρα πολύ καιρό, κατάφερα επιτέλους να βρω λίγο χρόνο να στήσω το blog.

Εκτός φάσης... γιατί πολλά από αυτά που θέλω να πω, θα βρίσκονται μακριά από τις συνήθεις απόψεις.

Εκτός φάσης... μια έννοια από τη φυσική (που είναι και το επιστημονικό αντικείμενό μου) για να χαρακτηρίσει το blog.

Χρόνια ήθελα να κάνω blog. Πολλές φορές και ειδικά τελευταία τρώγομαι και θέλω να μοιραστώ δημόσια τις σκέψεις μου, για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Ίσως μου έχει μείνει από τα φοιτητικά μου χρόνια και τις συνελεύσεις στις οποίες συμμετείχα και μιλούσα.

Θυμάμαι στις συνελεύσεις, ότι είχα πολύ άγχος στις πρώτες ομιλίες μου. Θα τα θυμηθώ όλα όσα έχω να πω; Τι θα με ρωτήσουν; Θα ξέρω να απαντήσω; Τα έγραφα σε χαρτί για να μην τα ξεχάσω... Μετά όμως όταν αρχίζεις να παίρνεις το κολάι, τα λόγια αρχίζουν να βγαίνουν μόνα τους, χωρίς χαρτί και ειδική προετοιμασία.

Έτσι όταν ξεπεραστεί ο φόβος αυτός, όχι μόνο δεν σε πειράζει που εκφράζεσαι δημόσια, αλλά δημιουργείται ένα είδος εθισμού, όχι τόσο για το χειροκρότημα και την αποδοχή, αλλά γιατί βγάζεις προς τα έξω όλα αυτά που σκέφτεσαι και σε απασχολούν.

Σήμερα το ίντερνετ δίνει τη δυνατότητα σχεδόν σε όλους να εκφραστούν, επώνυμα ή ανώνυμα. Να μοιραστούν τις σκέψεις τους και να ανταλλάξουν απόψεις με άλλους. Το λέω και σε φίλους μου... δεν αρκεί να συζητάμε μεταξύ μας μόνο, αυτά που μας απασχολούν και να συμφωνούμε (ή να διαφωνούμε). Πρέπει να τα λέμε πλέον δημόσια, μπας και πειστούμε να αλλάξουμε τη ρημάδα τη ζωή μας.